شاگردان باهوش نیاز ندارند برای موفق‌شدن به مدارس منتخب بروند_دنیای تکنولوژی

نتایج مطالعه‌ای تازه از سوی پژوهشگران دانشگاه ویکتوریا در استرالیا این باور را به چالش می‌کشد که شاگردان باهوش برای رسیدن به نتایج خوب و پیروزی، باید در مدارس منتخب تحصیل کنند.

مدارس منتخب، همانند تیزهوشان یا مثالدولتی، مدرسه‌هایی می باشند که فقط دانش‌آموزانی با بهترین عملکردهای درسی داخل آن‌ها خواهد شد. شاگردان در آزمون ورودی شرکت می‌کنند و آن‌هایی که بیشترین نمره‌ها را می‌گیرند، اجازه ثبت‌نام دارند.

برخی‌ها می‌گویند شاگردان باهوش به این مدارس نیاز دارند تا به بهترین کارکرد درسی خودشان برسند. دانش‌آموزان این مدارس می‌توانند در امتحانات آخر سال از دانش‌آموزان مدارس غیرانتفاعی بهتر عمل کنند، بدون آنکه والدینشان ناچار باشند شهریه‌های سنگین این مدارس را پرداخت کنند. موافقان مدارس منتخب می‌گویند این مدارس فرصتی برای بچه‌هایی با عرصه‌های اجتماعی-اقتصادی ضعیف تشکیل می‌کند تا بهترین آموزش‌ را دریافت کنند.

اما مخالفان می‌گویند این مدارس به‌ سود خانواده‌های ثروتمند است که برای فرزندانشان معلم‌ خصوصی می‌گیرند تا در آزمون‌های ورودی نمرات بالا کسب کنند.

مطالعات نشان خواهند داد والدین علاقه دارند فرزندان خود را در مدارس منتخب ثبت‌نام کنند؛ چون نظر دارند این مدارس گمان قبولی فرزندانشان را در دانشگاه‌های برتر و استخدام در مشاغل پردرآمد و آبرومند افزایش می‌دهد.

برای بازدید مزایای احتمالی تحصیل در مدارس منتخب، تیمی از پژوهشگران دانشگاه ویکتوریا ۱۱ سال ۳۰۰۰ دانش‌آموز را بازدید کردند. این دانش‌آموزان در ابتدای این مطالعه، سال ۲۰۰۹، پانزده سال داشتند. پژوهشگران نتایج این مطاله را در British Journal of Educational Studies انتشار کرده‌اند.

نقش مدارس منتخب در آینده تحصیلی و شغلی دانش‌آموزان

مطابق انتظار، در این مطالعه دانش‌آموزان مدارس منتخب در آزمون‌های ریاضی و خوانش نمرات بالاتری کسب کردند. اما در سنین ۱۹ تا ۲۵ سال، تحصیل و استخدام دانش‌آموزان این مدارس با دانش‌آموزان مدارس غیرمنتخب تفاوت چندانی نداشت؛ برای مثال، ۸۱ درصد دانش‌آموزان مدارس منتخب در ۱۹ سالگی داخل شغلی یقین یا دانشگاه شدند؛ درحالی‌که این عدد برای دانش‌آموزان مدارس غیرمنتخب ۷۷.۶ درصد می بود. یقیناً هنگامی پژوهشگران متغیرهای کلیدی، همانند عرصه اجتماعی-اقتصادی، جنسیت و منطقه جغرافیایی را لحاظ کردند، این تفاوت از بین رفت.

در ۲۵ سالگی، هیچ تفاوت معناداری بین خروجی‌های این دو گروه وجود نداشت؛ به‌جز این که دانش‌آموزان مدرسه‌های منتخب رضایت کلی بیشتری از زندگی خودشان داشتند (فقط با ۰.۱۹ نمره اختلاف نسبت به دانش‌آموزان مدرسه‌های غیرمنتخب). درنهایت، گمان تحصیل در دانشگاه یا استخدام برای هر دو گروه شبیه می بود.

پژوهشگران می‌گویند این نتایج نشان خواهند داد تحصیل در مدرسه‌های منتخب مزایای قابل‌توجهی برای افراد ندارد. از طرف دیگر، ایده وجود این مدارس تحت حمایتدولت علتمی‌بشود دولت‌ها در آموزش کودکان تبعیض قایل شوند و امتیازاتی را به‌صورت انحصاری به اندکی از شاگردان بدهند.

تعداد بسیاری از پژوهش‌هایی که روی مدرسه‌های منتخب متمرکزند، فقط به جنبه‌های مختصر‌زمان و فرایند جذب دانش‌آموزان می‌پردازند و آن‌ها را اصلاح می‌کنند. پژوهش حاضر مشخص می کند برسی نقادانه این مدارس با دیدی گسترده‌تر امکان پذیر ایده گسترش آن‌ها را زیر سوال ببرد.