یک ابرکامپیوتر هوش مصنوعی تا ۲۰۳۰ نیاز به ۹ نیروگاه هسته‌ای خواهد داشت_دنیای تکنولوژی

پژوهش تازه مشخص می کند که در صورت نگه داری روال جاری، ساخت یک ابرکامپیوتر هوش مصنوعی در سال ۲۰۳۰ به ۲۰۰ میلیارد دلار هزینه و ۹ گیگاوات برق نیاز خواهد داشت که تقریباً معادل خروجی ۹ نیروگاه اتمی است.

چرا مصرف برق و هزینه ساخت ابرکامپیوتر هوش مصنوعی زیاد است؟

افزایش محبوبیت منفعت گیری از سرویس‌های مبتنی‌بر هوش مصنوعی از جمله چت‌بات‌ها در بین کاربران، علتنیاز شدید به قوت پردازشی در این حوزه شده است. پژوهش تازه محققان دانشگاه جورج تاون مشخص می کند که افزایش تقاضا در همین عرصه تا آخر دهه جاری علتمی‌بشود تا هزینه گسترش و نگهداری مراکز داده مخصوص AI به شدت بالا رود. در بازه بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۵، این هزینه ناظر جهش ۲ برابری بوده است و در صورت نگه داری روال جاری، باید انتظار دیتاسنترهای ۲۰۰ میلیارد دلاری را تا سال ۲۰۳۰ داشته باشیم که هر کدام از آنها نیاز به ۹ گیگاوات انرژی خواهند داشت.

با اهمیت ترین عامل در بالا رفتن هزینه گسترش یک ابرکامپیوتر هوش مصنوعی یا همان مرکز داده، قیمت بالای تراشه‌ها و افتمیزان تشکیل آنها است. پژوهشگران تخمین می‌زنند که تا سال ۲۰۳۰، هر دیتاسنتر فعال در حوزه AI نیاز به ۲ میلیون تراشه خواهد داشت که تامین این تعداد قطعه، هزینه گزافی را برای غول‌های فناوری به جستوجو خواهد داشت. یقیناً نباید فراموش کرد که تامین برق مصرفی تراشه‌ها هم چالش جدی است؛ به‌طوری که به گمان زیادً باید توان خروجی چندین نیروگاه اتمی را برای فعالیت یک ابرکامپیوتر هوش مصنوعی تعلق داد.

یقیناً بهینه‌سازی تراشه‌ها و بهبود قوت پردازشی به ازای توان مصرفی، یکی دیگر از عوامل مهم است که می‌تواند هزینه نگهداری از مراکز داده در آینده را افت دهد. آمار جاری مشخص می کند که از سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۵ ناظر افزایش ۱.۳۴ برابری قوت پردازشی در روبه رو هر وات مصرف شده در دیتاسنترها بوده‌ایم و گمان دارد با پیشرفت‌های آتی، ناظر بهبود این مقدار در آینده نزدیک باشیم. اکنون ابرکامپیوتر هوش مصنوعی Colossus شرکت xAI قدرتمندرین در نوع خود محسوب می‌بشود که در طی ۲۱۴ روز با هزینه ۷ میلیارد دلار گسترش یافته و پذیرای ۲۰۰ هزار تراشه با توان مصرفی ۳۰۰ مگاوات است. برای قیاس باید اشاره کنیم که این مقدار انرژی برای تامین برق ۲۵۰ هزار مشترک خانگی کافی است.

ایالات متحده، بیشترین سلطه روی مراکز داده اختصاصی برای AI با سهم ۷۵ درصدی را دارد و چین هم با سهم ۱۵ درصدی در رتبه دوم ایستاده است. دیگر کشورهای پیشرفته صنعتی همانند ژاپن و آلمان هم با سهم به مراتب کمتر، در رتبه‌های بعدی قرار دارند. یقیناً موقعیت مکانی دیتاسنترها، ارتباطی با منفعت گیری‌کنندگان از آنها ندارد و مشتریان می‌توانند عمل به اجاره قوت پردازشی مورد نیاز خود از هرجای دنیا کنند. انتظار می‌رود در سال‌های آتی، سهم کشورهای دارای نیروگاه‌های هسته‌ای متعدد و برق ارزان‌قیمت همانند فرانسه در این حوزه افزایش اشکار کند و ناظر پراکندگی زیاد تر دیتاسنترهای هوش مصنوعی در سراسر جهان باشیم.